Netvliesloslating

CodeOOG 14-ADatum afdruk25/10/2021

Wanneer het netvlies losraakt van zijn onderlaag spreken we van een netvliesloslating. Een netvliesloslating is een ernstige oogziekte die kan leiden tot slechtziendheid of een blind oog. Een netvliesloslating dient altijd behandeld te worden.

Meer over netvliesloslating

Het oog is een rond orgaan. Het hoornlies zit aan de voorkant van het oog met vlak daarachter het regenboogvlies (de iris) die een kleine ronde opening heeft (de pupil). De lens bevindt zich vlak achter het regeboogvlies en wordt gevolgd door de glasvochtruimte, gevuld met een heldere gelei (het glasvocht). Ten slotte komen we het netvlies tegen. In het netvlies zitten de zintuigcellen (de staafjes en kegeltjes) die licht omzetten in een elektrische prikkel. Deze prikkels worden via de oogzenuw naar de hersenen geleid. De hersenen kunnen de prikkels interpreteren en zorgt voor beeldwaarneming. Wanneer het netvlies losraakt van zijn onderlaag (het vaatvlies) spreken we van een nietvliesloslating (ablatio retinae). Zie afbeelding hieronder.

Hoe ontstaat een netvliesloslating?

De meest voorkomende oorzaak van een netvliesloslating is 1 of meer scheurtjes in het netvlies. Deze scheurtjes kunnen ontstaan bij het ouder worden van het oog. De samenstelling van het glasvocht verandert langzaam en zal onder andere krimpen. Het glasvocht kan tijdens deze krimp zo hard trekken aan het netvlies dat er een scheurtje ontstaat. Wanneer eenmaal een scheurtje of gaatje is ontstaan in het netvlies, kan vloeistof via dit scheurtje terecht komen tussen het netvlies en zijn onderlaag. Het netvlies raakt los van zijn onderlaag en dit heet een netvliesloslating. Tijdens het trekken van het glasvocht aan het netvlies kan ook een bloedvat beschadigd raken en gaan bloeden, dat heet een glasvochtbloeding.

Er bestaan nog andere oorzaken van een netvliesloslating, maar deze worden wegens de complexiteit en het zeer weinig voorkomen, niet hier behandeld.

Risico's op een netvliesloslating

Een netvliesloslating komt jaarlijks voor bij 13 op de 100.000 mensen. Het kan op elke leeftijd optreden, maar komt het meeste voor bij oudere mensen. Een ongeluk (bijvoorbeeld een klap op het oog), hoge bijziendheid (myopie) of het vóórkomen van een netvliesloslating in de familie geeft een verhoogd risico. Ook na een staaroperatie neemt het risico toe.

Toon meer over ontstaan netviesloslating

Symptomen

U kunt meerdere symptomen opmerken, samen of los van elkaar. Het is van belang te weten dat een netvliesloslating geen pijn doet.

U ziet plots vlekken en/of slierten (mouches volantes).
U ziet lichtflitsen.
U merkt uitval op in het gezichtsveld: een ‘gordijn’ of ‘een donkere schaduwvlek’ zien.
U ziet minder scherp.

Onderzoeken

U zult niets aparts opmerken aan de buitenkant van uw oog, ondanks de duidelijke klachten. Het is raadzaam om direct contact op te nemen met uw huisarts of, als u al een oogpatiënt bent, met uw oogarts.

Bij het vermoeden van een netvliesprobleem dienen uw ogen zorgvuldig nagekeken te worden door de oogarts. Eerst zullen uw pupillen verwijd worden met behulp van druppels. Vervolgens kan de oogarts zorgvuldig kijken naar de ernst en de oorzaak van uw klachten. Het netvlies wordt grondig nagekeken op scheurtjes of gaatjes, en of er spraken is van een netvliesloslating.

Is er sprake van een glasvochtbloeding, dan is het hierboven beschreven oogonderzoek moeilijk en kan de arts uw oog ook nog onderzoeken met het echo-apparaat. Het onderzoek is pijnloos en niet gevaarlijk.

Door de toegediende oogdruppel (om de pupil te verwijden) zult u enige uren (extra) wazig zien.

Behandelingen

Een scheur in het netvlies of een netvliesloslating dient behandeld te worden. Indien een netvliesloslating niet behandeld wordt, leidt het tot slechtziendheid of een blind oog. Er zijn verschillende behandelingen mogelijk. De keuze hierin is afhankelijk van de situatie en het oordeel van uw oogarts.

Laserbehandeling

Met laser worden littekens gemaakt rondom het scheurtje of het aangedane gebied. Deze littekens hechten het netvlies vast aan de onderliggende lagen en vormen een grendel. De grendel voorkomt (meestal) verdere verspreiding van vocht wat onder het netvlies is gekomen. Een laserbehandeling vindt poliklinisch plaats. Tijdens de behandeling wordt gebruikgemaakt van een lens die op het oog geplaatst wordt. Het vele licht van de laserstraal wordt soms als hinderlijk ervaren.

Operatieve behandeling

Als de netvliesloslating te groot is voor een laserbehandeling of niet mogelijk is door een glasvochtbloeding, kan de behandeling niet gegeven worden binnen het St. Antonius Ziekenhuis. U zult dan verwezen worden naar een centrum waar dit wel mogelijk is.