Patiëntverhalen

'We moeten dit virus echt serieus nemen'

Ad van Luijn lag 13 dagen op de corona-afdeling

ad-van-luijn_0

Het aantal patiënten dat met het coronavirus in het St. Antonius Ziekenhuis terechtkomt, neemt langzaam af. Tegelijkertijd groeit de groep die het ziekenhuis verlaat. Weer thuis is er tijd voor bezinning en het terugblikken op een heftige periode. “Alsof je in een heel slechte film bent beland. Het was een nachtmerrie”, aldus Ad van Luijn (63), die 13 dagen op de corona-afdeling van het St. Antonius heeft doorgebracht. 

Dat hij met zijn diabetes tot de kwetsbare doelgroep behoorde, realiseerde Ad van Luijn (63) zich wel. Maar dat het coronavirus hem er zó onder kon krijgen, is toch iets waar hij van is geschrokken. “Ik was zo ziek. Ik heb mij nog nooit zo beroerd gevoeld.” Inmiddels werkt hij thuis verder aan zijn herstel, maar dat gaat langzamer dan dat hij zou willen.  

“Als je thuiskomt uit het ziekenhuis denk je dat je de hele wereld aan kunt, maar dat valt toch wat tegen”, aldus Van Luijn. Ziek voelt hij zich allang niet meer; hij heeft alleen ‘een heel slechte conditie’. “Na een klein stukje wandelen heb ik al spierpijn. Toch ga ik elke dag een stukje vooruit en ik ben vooral heel blij dat ik weer thuis ben bij mijn vrouw.” 

Ambulance

Toen Van Luijn drie weken geleden opgehaald werd met de ambulance wisten ze niet wanneer en óf ze elkaar weer zouden zien. “Als ik aan dat moment terugdenk, schiet ik weer vol.” Al een week lag Van Luijn met griepklachten op bed; aan corona dacht hij geen moment. “Ik was niet benauwd en heb maar één nacht gehoest. Ik had alleen koorts en geen eetlust.” Toen hij zijn bewustzijn begon te verliezen, belde zijn vrouw de ambulance. In de triagetent van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein werd uiteindelijk corona vastgesteld. 

Op de corona-afdeling kreeg Van Luijn meteen zuurstof toegediend. Aanvankelijk dacht hij met één nachtje wel weer thuis te zijn, maar dat liep vanwege een schommelende bloeddruk en laag zuurstofgehalte in het bloed toch anders. Uiteindelijk lag hij er 13 dagen. “Een heftige periode”, blikt hij terug. “De mevrouw die tegenover mij lag overleed terwijl ze werd geïntubeerd en ook mijn buurman heeft het niet gered. Ik hoorde de verpleegkundige tegen hem zeggen dat ze niets meer voor hem kon doen.”

Applaus

Over de verpleegkundigen op de corona-afdeling niets dan lof. “Als er engelen bestaan, werken ze in het ziekenhuis. Niets was te veel. Het was werkelijk fantastisch.” Toen Van Luijn na bijna 2 weken naar huis mocht, applaudisseerden ze voor hem. “Ik was de eerste patiënt die lopend van de afdeling naar huis ging.” 

Hoe Van Luijn corona heeft opgelopen, weet hij niet precies. Als taxichauffeur komt hij tijdens zijn werk met verschillende mensen in aanraking en hij vermoedt dat hij wellicht op die manier besmet is geraakt. “Maar dat is niet te achterhalen, natuurlijk.” Het nieuws houdt hij niet meer bij sinds hij thuis is. “Ik zit mij alleen maar op te winden over die berichten dat het de goede kant op gaat. Er overlijden nog elke dag zoveel mensen. We moeten dit virus echt serieus nemen. Dus kijk uit en houd je aan de richtlijnen”, besluit hij. 

Terug naar boven