Blindedarmonsteking - onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

Na de anamnese volgt het lichamelijk onderzoek. De chirurg zal letten op de plaatsen waar u (of uw kind) drukpijn voelt.

Verder zal de arts:  

• de darmbewegingen beluisteren (met een stethoscoop);
• de buik voorzichtig bevoelen en bekloppen (palpatie);
• de lichaamstemperatuur meten.

Een inwendig onderzoek via de anus kan nodig zijn en bij  meisjes/vrouwen, zo nodig aangevuld met gynaecologisch onderzoek.

Laboratoriumonderzoek

Het laboratoriumonderzoek bestaat uit het vaststellen van de bloedbezinking en het tellen van de witte bloedlichaampjes. Bij een ontsteking bevat het bloed namelijk meer witte bloedlichaampjes dan normaal. Bij een acute blindedarmontsteking is een speciaal ontstekingseiwit (CRP) meestal verhoogd.

Soms is het nodig om aanvullend bloedonderzoek te doen om te kijken of de lever en de nieren goed functioneren. Om een blaasontsteking en/of zwangerschap uit te sluiten, kan het nodig zijn om de urine te onderzoeken.

Echografisch onderzoek

Soms kijken we met behulp van geluidsgolven in de buik. Daarmee kunnen we de appendix en (bij vrouwen/meisjes) de baarmoeder en de eierstokken zichtbaar maken en beoordelen. Soms is het  lastig om met de echo de ontsteking van de blindedarm uit te sluiten. Dan kan een CT-scan of MRI worden gemaakt. De onderzoeksresultaten wegen wel mee bij het stellen van de diagnose en de aansluitende beslissing.

Lees meer over het echo-onderzoek.

CT-scan

Als het nodig is, wordt er een aanvullende CT-scan of MRI-scan gemaakt van de buik van uw kind, waarop de ontstoken blindedarm goed zichtbaar wordt.

Lees meer over onderzoek met behulp van de CT-scan.

Kijkoperatie (laparoscopie)

Bij twijfel over de diagnose kan uw arts besluiten om vóór de eventuele operatie de buikholte te onderzoeken via een kijkoperatie. Dit gebeurt onder narcose.