IC-behandeling coronapatiënten

Hoofbehandelaar

De hoofdbehandelaar op een Intensive Care is een intensivist (een specialist voor medische zorg op een Intensive Care). Daarnaast zijn ook medisch specialisten, zoals anesthesiologen, internisten, longartsen, microbiologen en apothekers betrokken bij de behandeling op de IC. De intensivist werkt op de IC verder nauw samen met gespecialiseerde verpleegkundigen.

Beademing

De behandeling van coronapatiënten op de IC is gericht op de toediening van zuurstof en het kunstmatig beademen. Een beademingsmachine neemt het ademhalen over van uw naaste.

De beademing gebeurt in de meeste gevallen via een beademingsbuis in de luchtpijp. Het overnemen van de beademing door een machine is nodig omdat de besmetting met het coronavirus voor ernstige ontstekingen in de longen heeft gezorgd. Hierbij kan longweefsel beschadigd raken. Dat maakt het voor lichaam onmogelijk om genoeg zuurstof binnen te krijgen en koolzuur uit te scheiden. Hierdoor is uw naaste kortademig en benauwd. Door kunstmatig te beademen, wordt de ademhaling geheel overgenomen en krijgt het lichaam de kans de resterende energie te gebruiken voor het gevecht tegen het virus.

Bekijk hier een filmpje over het beademingsapparaat.

In slaap brengen (sederen)

Een patiënt die kunstmatige beademing nodig heeft, wordt vaak in slaap gebracht (gesedeerd). Gesedeerd zijn betekent in feite dat iemand kunstmatig in slaap wordt gehouden. Het bewustzijn wordt verlaagd door het toedienen van rustgevende of slaapmedicijnen. Daardoor voelen ze geen pijn of benauwdheid.

Door de sedatie kan uw naaste niet praten. Ook de hoestreflex is verminderd. Om te voorkomen dat hij of zij last heeft van het slijm, worden de longen regelmatig uitgezogen met een uitzuigslangetje.

Buikligging

Als uw naaste kunstmatig beademd moet worden, ligt hij/zij (meestal) op zijn/haar buik. Deze buikligging is nodig; de longen hebben aan de rugzijde een groter oppervlak dan aan de voorzijde en de doorbloeding is aan de rugzijde beter. Door de patiënt op de buik te draaien, gaat een deel van de longblaasjes weer open en kan de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide beter plaatsvinden. Een ander voordeel is dat opgehoopt slijm gemakkelijker wegloopt bij een patiënt in buikligging.

Ligt uw naaste gewoon op de rug, dan heeft hij/zij een minder zware beademing nodig of ondervindt geen profijt meer van de buikligging.

Continu bewaakt

Tijdens het verblijf op de IC wordt uw naaste continu bewaakt door de aanwezige verpleegkundigen en artsen met behulp van bewakingsapparatuur. Regelmatig wordt de nier- en leverfunctie gecontroleerd. Via een slangetje in de neus naar de maag wordt de maaginhoud beoordeeld en krijgt hij/zij sondevoeding.

Beperkt bezoek

Vanwege besmettingsgevaar en omdat er een landelijk tekort dreigt aan beschermende middelen is er alleen beperkt bezoek mogelijk op de Intensive Care. U wordt hiervoor uitgenodigd door de familiebegeleiders van de IC. Wij begrijpen dat dit een moeilijke situatie is voor u als naaste.

In uitzonderlijke situaties, bijvoorbeeld bij kans op overlijden, kan de bezoekregeling worden verruimd. Dit gebeurt in overleg met de intensivist en de IC-verpleegkundige. Wij hopen op uw begrip voor deze maatregelen. Alleen zo kunnen wij u en onze medewerkers beschermen tegen besmetting met het coronavirus.

Kinderen en bezoek

Kinderen vallen eveneens onder de bezoekbeperking. Zij kunnen via verhalen van ouders/verzorgers of IC-personeel op de hoogte gehouden worden van de situatie waarin hun dierbare zich bevindt. Het is verstandig om in de communicatie met kinderen een paar regels in acht te nemen:

• Niets zeggen is niet beter.
• Benoem de ziekte en de oorzaak van de ziekte (om te voorkomen dat kinderen denken dat het ‘hun schuld’ is).
• Een kind is zelden te jong om te beseffen dat er ‘iets’ gaande is.
• Wees open en eerlijk.
• Doseer uw informatie; geef niet teveel informatie in 1x.
• Creëer eerst een veilige sfeer als u een kind informeert.
• Als er geen vragen komen van het kind, betekent dat niet dat het kind geen vragen heeft.
• Geef ruimte voor emoties.

Contactpersoon

Voor het verstrekken van informatie moeten wij beschikken over naam, adres en (mobiel)telefoonnummer van 2 contactpersonen. We horen graag zo spoedig mogelijk wie als contactpersonen kunnen optreden. Deze contactpersonen zijn voor de verpleegkundige het enige aanspreekpunt in geval van nood of bijzondere ontwikkelingen. Ook zijn zij degenen die namens de familie/naasten kunnen informeren naar de toestand van de patiënt.

Informeren van contactpersoon

We doen er alles aan om u op afstand goed te informeren en met elkaar in contact te brengen.

• De verpleegkundige geeft de eerste contactpersoon graag telefonisch uitleg over hoe het met uw naaste gaat. Dit gebeurt dagelijks aan het eind van de ochtend en het begin van de avond.
• De intensivist neemt 1x per week telefonisch contact met de eerste contactpersoon op.
• Als de patiënt hiertoe in staat is, bieden we op afgesproken tijden de mogelijkheid om te
  beeldbellen.

Let op! Het ziekenhuis belt met een 088 nummer.

Digitaal dagboek

Tijdens de opname houden we een digitaal dagboek over de patiënt bij. Dit dagboek kan worden gebruikt als naslagwerk voor patiënten en hun naasten. Hulpverleners die betrokken zijn bij de zorg voor uw naaste op de IC hebben de mogelijkheid om over de ontwikkelingen in het dagboek te schrijven. U kunt het inzien via het patientendossier Mijn Antonius. De familiebegeleider van de IC geeft u hierover meer informatie tijdens het telefonische contact.

Tevens is er de mogelijkheid om via de familiebegeleider foto’s of berichtjes te laten uitprinten, zodat de verpleegkundige deze bij het bed kan ophangen.

Risico's

Tijdens de behandeling loopt uw naaste het risico op extra problemen, als gevolg van zijn/haar verzwakte conditie. Denk daarbij aan problemen met de nieren, doorligwonden en een delier (staat van verwardheid). Meer hierover kunt u lezen op deze pagina.

Duur van de behandeling

Het is vooralsnog niet duidelijk hoelang een behandeling van een coronapatiënt duurt. De ervaringen zijn tot dusverre dat een behandeling op de IC van 2 à 3 weken vrij standaard is. Pas dan kunnen artsen concluderen of de behandeling aanslaat of niet.

Wat het lastig maakt om een voorspelling te doen over de duur van de behandeling, is de totale onvoorspelbaarheid van de ziekte. Het ene uur kan het ogenschijnlijk goed gaan, het uur daarna kan er opeens een verslechtering zijn opgetreden in de situatie. Ook artsen staan dus regelmatig voor een raadsel.