Het jasje van... Melvin Nietveld
Melvin Nietveld werkt op de Spoedeisende Hulp (SEH) van het St. Antonius. Hij draagt hetzelfde jasje als de verpleegkundigen op de SEH, maar heeft toch een iets andere rol. Melvin is Bachelor Medisch Hulpverlener, een relatief nieuw beroep. Het leukste aan zijn werk op de SEH vindt hij de afwisseling. “Geen dag is hetzelfde. Van tevoren weet je nooit wat de dag brengt en welke patiënten je ontvangt.”
Welk jasje draag je?
“Ik ben Bachelor Medisch Hulpverlener en draag hetzelfde jasje als dat van de verpleegkundigen in het ziekenhuis.”
Hoelang draag je het jasje al?
“Als Bachelor Medisch Hulpverlener (BMH) ben je werkzaam in de acute zorg en kun je aan de slag op de Spoedeisende Hulp, de OK en in de ambulancezorg. Sinds 2018 werk ik op de Spoedeisende Hulp van het St. Antonius, samen met nog zo’n 10 à 15 BMH’ers. Het liefste zou ik mijn baan op de Spoedeisende Hulp combineren met werken op de ambulance.”
Wat zijn je belangrijkste taken in het ziekenhuis?
“Ik heb eigenlijk hetzelfde takenpakket als dat van een verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp. Het verschil is dat je als Bachelor Medisch Hulpverlener vaak wat meer theoretisch bent opgeleid. Ik ontvang patiënten op de SEH en begeleid en onderzoek hen. Ik stabiliseer ze, maak hartfilmpjes, plaats katheters, prik infusen en draag bij aan het stellen van de diagnose.”
Wat is er zo leuk aan?
“Het leukste aan mijn werk vind ik de afwisseling. Ik hou van de dynamiek en de sfeer op de SEH. De spanning, de adrenaline. Geen dag is hetzelfde en je ontmoet op een dag heel veel verschillende mensen. Van kinderen met een gebroken arm tot patiënten met ernstiger letsel. Het contact dat je met hen hebt vind ik erg bijzonder. Je kunt er voor iemand zijn die op zijn kwetsbaarst is. Soms voer je slechtnieuwsgesprekken, maar soms heb je ook heel leuke, luchtige gesprekken. Ik heb vroeger in de horeca gewerkt en zie op sommige punten wel wat overeenkomsten. Hoe gaat het met een patiënt, hoe stel ik degene op zijn gemak, kan ik nog wat te drinken aanbieden?”
Mooiste momenten?
“Ik maak heel veel mooie momenten mee. Soms is dat iets simpels. Met een klein gebaar kun je iemand al heel blij maken. Zo was er laatst een enorme oranjefan op de Spoedeisende Hulp, die we heel blij maakten met rood/wit/blauw gips. Maar onlangs kwam er ook iemand met hartfalen en ontzettende benauwdheid binnen. Ik zag de angst in zijn ogen en deze patiënt was heel bang om dood te gaan. Nadat ik hem behandelde en aansloot op het beademingsapparaat, knapte hij met een paar minuten alweer wat op. Om op die manier wat te kunnen betekenen voor iemand. De dankbaarheid die je dan ziet. Dat is gewoon heel mooi. Of die meneer die nergens meer op reageert en die ik 10 minuten lang heb moeten reanimeren. We waren bang hem kwijt te raken, maar ineens komt hij bij en het eerste wat hij zegt is dat hij een beetje pijn op zijn borst heeft. Op zo’n moment volgt dan opluchting en ontlading en kun je ook met elkaar lachen dat het niet zo gek is dat hij last van zijn borst heeft, nadat hij 10 minuten lang is gereanimeerd… Helaas loopt dit ook soms niet goed af en maken we heftige dingen mee op de SEH, maar dan is het heel fijn dat je kunt terugvallen op je collega’s. We hebben een heel hecht team dat altijd voor elkaar klaarstaat.”