Blindedarmoperatie (appendectomie)

Kijkoperatie

Wanneer het technisch mogelijk is, kan de chirurg de ontstoken appendix verwijderen tijdens een kijkoperatie/diagnostische laparoscopie. Het uitvoeren van deze techniek is moeilijker als er verklevingen zijn door voorgaande buikoperaties.

Kleine sneetjes

De chirurg maakt een sneetje onder de navel en nog twee kleine hulpsneetjes onderaan de buik. Door de kleine sneetjes schuift de arts meerdere tangetjes naar binnen. De buik wordt flink opgeblazen met lucht. De lucht wordt via een buisje in de buik geblazen.

Weghalen blindedarm

De blindedarm (appendix) zit vast onderaan het begin van de dikke darm (coecum). De chirurg pakt de blindedarm op met een paktang. Met een tweede tang verwijdert de arts het omgevende vetweefsel. Vervolgens plaatst de chirurg enkele lasso-hechtingen aan de basis en snijdt hier tussendoor de appendix af. De arts kan hiervoor ook een endo-stapler gebruiken. Dit is een apparaat waarmee de arts de appendix dichtniet en vervolgens afsnijdt.

Weefselonderzoek

De chirurg brengt de appendix vervolgens via een holle buis in de derde snee in de onderbuik naar buiten. De ontstoken blindedarm wordt daarna voor weefselonderzoek opgestuurd naar het weefsellaboratorium. In zeldzame gevallen bevat het weefsel een gezwel.

Klassieke (open) operatie

Wanneer een klassieke operatie?

De redenen voor een operatie waarbij een snede in de rechteronderbuik wordt gemaakt zijn verschillend. De chirurg kan hier bijvoorbeeld voor kiezen omdat de patiënt voorgaande buikoperaties heeft ondergaan, of omdat het technisch lastig is de blindedarm met een kijkoperatie veilig te verwijderen. Ook de matige conditie van een patiënt kan een reden zijn.

De ingreep

De grootte van de snede varieert van 3 tot 10 cm of meer. Dit is afhankelijk van de dikte van de buikwand en de positie van de blindedarm ten opzichte van de bodem van de dikke darm. De chirurg haalt de ontstoken appendix die nog vast zit aan de bodem van de dikke darm  door de snede in de buikwand naar buiten. Na het afknopen aan de basis snijdt de arts de blindedarm af.  Het overgebleven stompje wordt met een extra hechting ingestulpt in de bodem van de dikke darm. Dit wordt gedaan om lekkage te voorkomen.

Als de appendix erg ontstoken is, kan de huid van de operatiewond worden opengelaten om na de operatie een wondabces te voorkomen. De open wond geneest meestal binnen 2 à 3 weken en laat een klein littekenstreepje achter.

Behandeling van appendiculair infiltraat

Wanneer de ontsteking al enkele dagen bestaat, ontstaat er een appendiculair infiltraat. De ontstoken appendix is dan afgedekt door verkleefd buikvet en darmlissen. Dit is een natuurlijke reactie van het lichaam op de ontsteking. Bij het onderzoek is dit infiltraat soms in de rechteronderbuik te voelen.

De behandeling van een appendiculair infiltraat is conservatief, dat wil zeggen met tijd en rust en met daarbij eventueel antibiotica. We onderzoeken de bloedbezinking en bepalen regelmatig het aantal witte bloedcellen en ook wordt de buik op verschillende tijdstippen onderzocht om zo vast stellen of de genezing vordert. Na genezing is het meestal niet meer nodig de blindedarm operatief te verwijderen (een appendectomie uit te voeren) .

Na de operatie

Infuus

Na de operatie heeft u een infuus voor vocht en medicijnen.

Voeding

De darmbewegingen komen langzaam weer op gang en uw voeding wordt geleidelijk uitgebreid.

Naar huis

Als alles goed verloopt, kunt u na 1 dag alweer naar huis. Bij een geperforeerde appendicitis zult u (ongeveer) 4 dagen in het ziekenhuis blijven.

Hechtingen

De wondjes (of wond) zijn meestal met oplosbare hechtingen gesloten, als dat niet zo is dan moeten de hechtingen na ongeveer een week worden verwijderd. Bij een acute ontsteking met veel vocht of pus in de buik laten we de huidwond soms open. De wondgenezing duurt dan in het  algemeen iets langer. Thuis spoelt u de wond onder de douche uit (niet met zeep wassen).