Behandelingen & onderzoeken

Endoscopische dilatatie van het maag-darmkanaal

CodeEND 46-BDatum afdruk15/10/2019
Een dilatatie is een behandeling waarbij de slokdarm, de maaguitgang (pylorus) of de overgang van de slokdarm naar de maag wordt opgerekt. Dit gebeurt met behulp van een endoscoop (een flexibele slang met een videocamera) die via de mond in de slokdarm en de maag wordt gebracht.

Een dilatatie wordt gedaan als er sprake is van een stenose (een vernauwing) of bij slikstoornissen. Ook bij een geringe stenose kan besloten worden om te dilateren.

Op deze pagina snel naar

Voorbereiding

Eten en drinken (nuchter zijn)

Voor deze behandeling moet u nuchter zijn omdat u een roesje krijgt. Volg daarom onderstaande instructies goed op.

Als de behandeling in de ochtend is

U mag de avond voor de behandeling vanaf middernacht niets meer eten. U mag nog wel drinken (alleen water en thee) tot 2 uur voor de behandeling.

Als de behandeling in de middag is

Bent u om 12.00 uur of later aan de beurt, dan mag u ‘s morgens om 07.00 uur nog een licht ontbijt. Dit houdt in: 1 of 2 beschuiten met zoet beleg en thee of zwarte koffie. Eventuele medicijnen kunt u gewoon innemen bij uw ontbijt. Daarna mag u niets meer eten. Drinken mag nog wel (alleen water en thee), tot 2 uur voor de behandeling.

Bloedverdunners

Of bloedverdunners gestaakt dienen te worden voorafgaand aan het onderzoek verschilt per patiënt. Uw arts bespreekt met u of u de bloedverdunners enkele dagen voor het onderzoek moet stoppen. Uw arts overlegt daavoor eventueel met de maag-darm-leverarts.

Heeft u geen instructies gehad van uw arts? Neem dan uiterlijk 7 dagen voor het onderzoek contact op met de arts die het onderzoek voor u heeft aangevraagd.

Meld uw medicijngebruik ook bij de arts die het onderzoek uitvoert.

Bekende bloedverdunnende middelen zijn acenocoumarol (Sintrom®), fenprocoumon (Marcoumar®), clopidogrel (o.a. Plavix® en Grepid®), ), rivaroxaban (Xarelto®), dabigratan (Pradaxa®), apixaban (Eliquis®), ticagrelor (o.a. Brilique® en Possia®), dypiridamol (Persantin®), carbasalaatcalcium (Ascal®) en acetylsalicylzuur.

Diabetesmedicatie

Als u diabetespatiënt bent, moeten uw medicijnen mogelijk aangepast worden tijdens de voorbereiding van deze behandeling. Misschien kunt u uw medicijnen later nemen of overslaan. Overleg hierover met de arts die de behandeling voor u heeft aangevraagd, met uw internist of met uw huisarts.

Stop uw medicijnen nooit op eigen initiatief! Overleg altijd met uw arts.

Vervoer regelen

Na deze behandeling kunt u niet zelf naar huis rijden. Bijvoorbeeld omdat u narcose of sedatie heeft gehad, medicijnen heeft gekregen, of omdat u daar lichamelijk nog niet toe in staat bent. Het is daarom handig dat u vooraf regelt dat iemand u naar huis brengt na de behandeling.

Kleding

Wij raden u aan tijdens de behandeling gemakkelijke kleding te dragen, bijvoorbeeld geen nauwe kraag of stropdas. Verder is het prettig om iets bij u te hebben om na de behandeling te eten.

Behandeling

Sedatie (een roesje)

Bij een dilatatie krijgen mensen altijd een roesje (sedatie) in verband met pijn. Op onze webpagina Sedatie bij endoscopisch onderzoek kunt u hier meer over lezen.

De ingreep

De verpleegkundige komt u ophalen, brengt u naar de behandelkamer en legt alles nog eens aan u uit. De verpleegkundige en de arts vertellen u tijdens de ingreep steeds wat er gaat gebeuren.

  • Voor de behandeling krijgt u een kleine hoeveelheid smakeloze vloeistof te drinken. Dit voorkomt schuimvorming in de maag.

  • Meestal wordt uw keel plaatselijk verdoofd met een spray om de kokhalsreflex te onderdrukken. Dit kan u het gevoel geven dat uw keel opgezet is. Als uw keel verdoofd wordt, mag u minstens een halfuur niets eten of drinken, omdat u zich dan makkelijk kunt verslikken.

  • Heeft u een kunstgebit of een andere gebitsprothese? Deze moet u deze kort voor het onderzoek uit doen.

  • U gaat op uw linkerzij op de behandeltafel liggen.

  • U krijgt een soort bijtring tussen uw tanden of kaken. Daardoor kunnen uw tanden de scoop niet beschadigen.

  • Vervolgens start de arts de dilatatie, waarbij er verschillende manieren zijn om te dilateren:

Via Savary-dilatatie

Bij Savary-dilatatie wordt de vernauwing opgerekt met behulp van Savary-dilatatoren. Dit zijn flexibele staven met verschillende dikten. Via de endoscoop wordt een lange draad (voerdraad) langs de vernauwing geplaatst. Over deze draad wordt de Savary- dilatator door de vernauwing opgevoerd. Deze handeling kan herhaald worden met dilatatoren van oplopende dikte in doorsnede, totdat het gewenste resultaat is bereikt.

Via ballondilatatie

Bij ballondilatatie wordt de vernauwing opgerekt met behulp van een met water gevulde ballon. De endoscoop wordt ingebracht tot boven de vernauwing. Vervolgens wordt de ballon via de endoscoop tot in de vernauwing gebracht en met water gevuld. Hierdoor vindt oprekking plaats van het vernauwde gebied. Hierna wordt de ballon leeg gezogen en verwijderd en inspecteert de arts het opgerekte gebied met de endoscoop.

De slokdarm kan met behulp van Savary-dilatatoren of een ballon opgerekt worden. De maaguitgang (pylorus) en de overgang van de slokdarm naar de maag worden altijd met behulp van een ballon opgerekt.

Duur behandeling

De behandeling duurt gemiddeld een halfuur tot drie kwartier.

Nazorg

  • Na de dilatatie gaat u naar de uitslaapkamer.
  • Is uw slokdarm gedilateerd, dan kan uw keel wat rauw aanvoelen. Als u weer voldoende helder bent, krijgt u op de uitslaapkamer een slokje water. Als dat goed gaat mag u daarna ook weer iets eten. Wat u daarna mag eten ligt aan uw persoonlijke situatie. U overlegt dit het beste met uw behandelend arts.
  • De arts vertelt u op de uitslaapkamer hoe de behandeling is gegaan. U hoort dan ook meteen of de behandeling herhaald moet worden.
  • In principe mag u dezelfde dag nog naar huis. Houd er rekening mee dat u in verband met de sedatie niet zelf naar huis mag rijden. Laat u door iemand thuisbrengen.
  • Bloedverdunners en insuline kunnen vaak ’s avonds weer volgens uw schema gebruikt worden.

Risico en Complicaties

Een dilatatie is een relatief veilige ingreep. Toch treden soms complicaties op:

  • Er kan een bloeding ontstaan. Deze kan meestal al tijdens het onderzoek verholpen worden.
  • Er kan een perforatie (gaatje op de plek van het oprekken) ontstaan.
  • Er kan een luchtweginfectie of een longontsteking optreden doordat u zich kan verslikken in de maaginhoud tijdens het onderzoek. Aangezien u nuchter bent als u de behandeling ondergaat, is dit risico heel erg klein.

Wanneer neemt u contact met ons op?

U neemt contact met ons op bij de volgende klachten:

  • Hevige pijn.
  • Koorts, hoger dan 38.5 graden.
  • Als u bloed opgeeft.
  • Als u zwarte teerachtige ontlasting heeft.

U kunt contact opnemen:

  • Tijdens kantooruren met de afdeling Endoscopie, via T 088 320 55 00 of poli Maag-Darm-Lever, via T 088 320 56 00 en vragen naar uw behandelend arts.
  • Buiten kantooruren of als u uw arts niet kunt bereiken, belt u met de receptie van het St. Antonius Ziekenhuis via T 088 320 30 00. U kunt dan vragen naar de dienstdoende maag-darm-leverarts.

Expertise en ervaring

U kunt bij ons terecht voor veelvoorkomende behandelingen, maar ook voor veel complexe ingrepen. Jaarlijks behandelen wij ruim 11.000 patiënten op de poli en voeren wij gemiddeld 15.000 endoscopieën uit. Hiermee is ons MDL-centrum één van de grootste centra in Nederland.

Aandacht en persoonlijke zorg voor de patiënt staan centraal. Samen met u stellen we het best mogelijke behandelplan op. U krijgt altijd een vaste hoofdbehandelaar als aanspreekpunt. Deze behandelaar weet alles over uw behandeltraject en blijft hier nauw bij betrokken. Kankerpatiënten, hepatitispatiënten en patiënten met ontstekingsziekten van de darm (IBD) kunnen gedurende het hele traject begeleiding krijgen van een team van vaste verpleegkundigen.

Veilige zorg in het ziekenhuis

In het St. Antonius Ziekenhuis staat veiligheid voorop. Onze medewerkers doen er alles aan om uw bezoek aan het ziekenhuis zo goed mogelijk te laten verlopen. Help ons s.v.p. om goed voor u te zorgen door ons te vertellen:  

• Welke medicijnen u gebruikt.
• Of u allergieën heeft.
• Of u (mogelijk) zwanger bent.
• Als u iets niet begrijpt.
• Wat u belangrijk vindt.
• Als u iets ziet wat niet schoon is.
 
Op de website van de Nederlandse Patiëntenfederatie leest u meer tips over hoe u zelf kunt bijdragen aan veilige zorg.

Toon meer over bijdragen aan veilige zorg

Meer informatie

Gerelateerde informatie

Printversie van deze pagina (PDF)
Code
END 46-B
Om deze website optimaal te laten functioneren gebruiken wij cookies. Lees meer over ons cookiebeleid. Ik begrijp het