Dit veroorzaakt pijnklachten en stijfheid van het gewricht van de grote teen. Ook kan het de huid rond het gewricht dik, rood en pijnlijk worden. Een hallux rigidus wordt veroorzaakt door slijtage van het gewricht (artrose) tussen het binnenste middenvoetsbeentje en het eerste kootje van de grote teen. De uiteinden van deze twee botten zijn voorzien van een laagje kraakbeen, waardoor het gewricht soepel kan bewegen. Bij artrose is door slijtage het kraakbeen erg dun of zelfs verdwenen, waardoor ruwe botoppervlakken langs elkaar schuren.
Meer over hallux rigidus behandeling
Het onderliggende bot raakt overbelast en dit veroorzaakt aan de rand van het gewricht botaangroei (osteofyt). Hierdoor wordt het gewricht stijf, waardoor met name het strekken tijdens het afwikkelen van de voet tijdens lopen niet meer goed gaat en pijn doet. Ook kan het de huid rond het gewricht dik, rood en pijnlijk worden. De slijtage kan ontstaan als onderdeel van het ouder worden, maar ook ten gevolge van een botbreuk bij het gewricht, een ontsteking van het gewricht (zoals bij jicht of rheumatoide artritis). Ook chronische overbelasting op het gewricht, zoals het trappen tegen een bal bij voetballers, kan artrose veroorzaken.
Behandeling zonder operatie
Veel mensen hebben geen last van een stijve grote teen. Dan is een behandeling uiteraard ook niet nodig. Als er toch klachten zijn wordt allereerst gestart met een schoenaanpassing. In het beginstadium kunnen pijnlijke drukplekken voorkomen worden door het dragen van wijder schoeisel of het laten oprekken van de schoen ter plaatse van de knobbel. Daarnaast kan een stijve zool die aan de punt geleidelijk dunner wordt (een zogenaamde afwikkelvoorziening) er voor zorgen dat het gewricht minder wordt gestrekt. Hierdoor kunnen de klachten bij lopen of rennen afnemen. Als er sprake is van een ontsteking van het slijmvlies door de slijtage kan de orthopedisch chirurg ontstekingsremmers in tabletvorm voorschrijven.
Operatieve behandeling
Maar wanneer de klachten niet verminderen kan er voor een operatieve behandeling worden gekozen. De operatietechniek wordt afhankelijk van de mate van slijtage op de rontgenfoto door de orthopedisch chirurg samen met u gekozen:
Cheilectomie
Voor deze behandeling wordt gekozen als er sprake is van een milde slijtage van het gewricht. Hierbij worden alle aanwezige botranden (de osteofyten) verwijderd, met name aan de bovenkant en zijkanten. Hierdoor verdwijnt niet alleen de bult aan de bovenkant, maar neemt ook de beweeglijkheid toe. Het gewricht zelf blijft bestaan, waardoor er later wel opnieuw klachten kunnen ontstaan door toenemende slijtage.
Artrodese
Bij ernstige artrose wordt voor artrodese gekozen. Het beschadigde kraakbeen wordt hierbij verwijderd uit het gewricht, waarna het gewricht wordt vastgezet met schroefjes zodat het aan elkaar kan groeien. Als het bot is vastgegroeid, verdwijnt ook de pijn.