Vroegtijdige weeën en/of dreigende vroeggeboorte - onderzoeken

Om in te schatten of een vroeggeboorte dreigt, kan de verloskundige of gynaecoloog verschillende onderzoeken doen. 

Inwendig onderzoek

Je verloskundige of gynaecoloog voelt dan met 2 vingers in de vagina of er ontsluiting is en of de baarmoedermond te zacht is voor de zwangerschapsduur. Als er toenemende ontsluiting is of toenemende veranderingen van de baarmoeder spreekt men van een dreigende vroegtijdige bevalling.

Inwendige echo

Dit is een echoscopisch onderzoek om de lengte van de baarmoedermond te meten. Een dunne echosonde wordt voorzichtig ingebracht in de vagina. Voor dit onderzoek moet je blaas leeg zijn. Het onderzoek is onschadelijk voor je kindje en veroorzaakt geen vroege weeënactiviteit. Een lengte van de baarmoedermond van meer dan 35 mm is geruststellend, terwijl een lengte minder dan 15 mm een aanwijzing kan zijn voor een vroegtijdige bevalling.

Uitwendige echo

Dit is een ‘gewone’ echo, waarbij met de geleider over de buikwand wordt bewogen. Hiermee kan de arts de ligging en grootte van de baby, de placenta en de hoeveelheid  vruchtwater onderzoeken.

Kweek

Met een wattenstokje wordt een beetje vocht of materiaal afgenomen van de ingang van de vagina om eventuele infecties uit te sluiten.

Urineonderzoek

Je urine wordt onderzocht om te zien of je een blaasontsteking hebt.

CTG (cardiotocografie)

Een CTG is een registratie van de hartslag van de baby en van de weeënactiviteit. Dit zegt iets over de gezondheid van de ongeboren baby. Voor deze registratie krijg je twee banden om je buik met daaraan twee ronde sensoren. Eén sensor registreert de hartslag van de baby. De andere registreert de samentrekkingen van de baarmoeder. De registratie duurt ongeveer 30 minuten.